Stof tot nadenken

door Reina de Vries

Voorliefde

Vanaf mijn vroegste jeugd heb ik een voorliefde gehad voor stoffen. Hoe ze voelen, de kleuren, structuren, hoe ze vallen in mooie plooien of juist niet.
In de loop der jaren heb ik heel wat stoffen verzameld en heb ik, net als Esther trouwens, ervan gedroomd om zo’n mooie stoffenwinkel te hebben.
Nu heb ik stoffen te over, een hele wand vol en redelijk goed gesorteerd, op kleur of soort. Ik kan er ook steeds beter afstand van doen, als mijn cursisten vroeger wat wilden kopen had ik het gevoel dat ik afstand moest doen van een goede vriend, hoe langer ik het in mijn bezit had hoe moeilijker het afscheid was. Klinkt wat overtrokken natuurlijk maar het was echt lastig, alsof ik wat ontleende aan het bezit, een stukje persoonlijkheid.  Zo ook met kleding, oude stukken, wel of niet zelf gedragen, ik kon er wel een grote zaak mee vullen.


verzameling stofjes La r

De laatste tijd gaat het beter, als ik nu naar mijn bezit kijk zie ik meer last dan lust, nou is het niet zo dat ik alles weg doe maar ik ben best rigoureus aan het opruimen.  Met het verhuizen eind 2017 van 122 vierkante meter naar 80 was het al een must en ik denk dat het zich vanaf daar langzaam heeft voortgezet. Dat neemt niet weg dat ik nog af en toe stof koop, de stoffenwinkel is voor mij als de snoepwinkel voor een kind, ik zie altijd wel iets wat ik absoluut moet hebben….

De markt

Afgelopen zaterdag was ik  op de markt. Mijn vriend wilde bij de HEMA een joggingbroek kopen en ik opperde meteen om er één voor hem te maken. Dat zit veel beter, dan kan je goeie stof kiezen etc.. genoeg redenen om even bij “The Sewer” langs te gaan. De eigenaresse is  uit nood naar mooie stoffen voor zichzelf een handel in stoffen begonnen en staat hiermee op de markt.  Mooie stoffen, kleuren en dessins en bovendien een hele aardige vrouw die je goed advies kan geven over haar handel. Dat vind ik ook minstens zo belangrijk!
De keus viel op een mooie okergele joggingstof, mijn vriend zag direct meer stoffen die daar perfect bij zouden passen maar we hebben ons ingehouden, eerst maar eens de broek maken.

Snuffelen

Nu ons fijne atelier steeds meer gestructureerd wordt komt de lap in de bak projecten, dan kan ik m makkelijk vinden als ik er aan wil beginnen. Dat is namelijk het probleem met veel hebben, als je het nodig hebt kan je het meestal niet vinden .
Nu nog wat tijd vinden en dan kan ik misschien weer wat kopen…….maar eerst  wat stoffen verkopen! Dus de volgende keer dat je langs komt; snuffel gerust eens door de ruime collectie, er zit vast iets voor je bij!

Fip Radio

door Reina de Vries

Iedereen heeft zo zijn rituelen en voor mij in het atelier is dat eerst muziek en dan pas licht en warmte aanzetten als ik ’s ochtends binnenkom. Het is alsof ik de ruimte eerst met aanwezigheid wil vullen. Een sfeer neerzetten in het toch al sfeervolle atelier.
Thuis heb ik geen muziekinstallatie, wel  zo’n handig JBL boxje en alles is doorschakelbaar via bluetooth, zelfs ik weet dat. Maar op het atelier hebben we nog een ouderwetse versterker en boxen en dan zet ik mijn favoriete internetradio aan, fipradio.fr.
Heerlijke muziek zonder reclames ertussendoor, ze spelen afwisselend jazz, rock, opera, wereldmuziek enfin alles wat je kunt bedenken en dan die fijne stem van die elegante francaise ertussendoor, lieftallig en zelfs voor de cursisten die geen frans verstaan  een genot om naar te luisteren.

Reina breit

Toen ik 17 was ben ik jeune fille au pair geweest. 6 maanden in Brussel. Bij een omlaag gegleden adelijke familie, ik was de 10 de au pair en het gezin met 5 kinderen was danig uiteen gescheurd.

Manlief had net een jaar wegens fraude in de bak gezeten in Genève, Madame moest uit nood werken in een , weliswaar chique, winkel, omdat haar man het familiefortuin erdoor gebrast had. De twee lagen in scheiding. De oudste en de tweede zoon woonden respectievelijk bij grootouders van weerszijden, de jongste en de middelste bij ma en de vierde bij pa.
En daar kwam ik met mijn jeugdige onbevangenheid, overtuigd dat ik daar de boel wel recht kon trekken, of in ieder geval voor de kinderen een zekere basis kon vormen.
Ik heb er veel meegemaakt, ik zou er een boek over kunnen schrijven dus de details zal ik vandaag achterwege laten. Ik heb vooral geleerd hoe je NIET met elkaar om moet gaan en ik heb een aardig mondje Frans leren spreken. Ze leren daar allemaal wel Vlaams op school maar dat wordt, zeker in Brussel, niet in de praktijk gebracht.
Mijn liefde voor de taal is daar zeker verder aangewakkerd en elke dag naar de Franse radio luisteren houdt mijn niveau op peil.
Mijn lieve collega naai-juf houdt meer van hardrock en toen we begonnen aan onze samenwerking was ik wel even bang dat zij mijn muziekkeuze niet zou kunnen waarderen maar nu zet ook zij, als ik niet aanwezig ben, “onze” favoriete radiozender aan!


A bientot

Een dag niet getornd is een dag niet geleefd

door Reina de Vries

De cursisten van Naailes Enschede maken natuurlijk wekelijks enorme vorderingen, toch gebeurt het wel eens dat er wat aan elkaar genaaid wordt wat niet helemaal de bedoeling was…..

Dit gebeurt vooral op momenten waar er gezegd wordt: “het is bijna klaar”, of : “het loopt lekker”, het is of de duvel ermee speelt. Maar ook dit tornen hoort bij het proces, i.p.v. vloekend het ding in de hoek gooien, jezelf herpakken en inzien dat het ff tegen zit, en daar lering uit trekken of niet.
Je staat er nog versteld van hoe zen het is dat uithalen …..


In elke groep hebben we zo onze practical jokes en wordt er naast het harde werken ook gezellig gekletst. Een ieder is geïnteresseerd in het werk van de ander en er worden onderling heel wat adviezen en tips uitgewisseld. Waar de één weken werkt aan een ingewikkeld kostuum met alles er op en eraan, “doorslaat”, “rijgt”
en “speldt” is de ander meer van de Franse slag en is “zo ongeveer “ook goed genoeg!

Dat is natuurlijk het leuke aan de lessen, je werkt op jouw niveau maar ook op jouw manier, ik durf wel te zeggen dat er zeker iets therapeutisch schuilt  in het fabriceren van je eigen kleding, je komt jezelf tegen, in het werkproces en in de manier waarop je naar je eigen maaksel kijkt.

We hebben in het verleden al aardig wat dames op les gehad die aan het herstellen waren van een burn-out en de naailes bracht hen veel. Tijd voor jezelf, contact met de ander, iets nieuws leren, met je handen bezig zijn en de heilzame sfeer van ons fijne naaiatelier natuurlijk ☺

Uitspraken als :”ik kom helemaal tot rust als ik hier binnen kom”. Of : “ik mis mijn naailes liever niet, maar ja we gaan op vakantie…..” spreken natuurlijk boekdelen en daar zijn we ook heel trots op !

Ik denk dat ik er een tegeltje van laat maken….Een dag niet getornd is een dag niet geleefd!


Heel filosofisch!

Yoga

door Reina de Vries

Ik beoefen nu al weer zo’n twee jaar Yoga.
In het verleden heb ik vaker een cursus gevolgd, zwangerschapsyoga voornamelijk, maar nu zit er zowaar regelmaat in.
Elke maandag sowieso in mijn klasje, op mijn matje, maar ook thuis rol ik steeds vaker mijn mat uit om samen met mijn heldin Adriene, via YouTube, de inspirerende lessen te volgen die Adriene met de wereld deelt.
We hebben thuis zelfs het idee opgevat om de ex-mancave op zolder speciaal in te richten voor de yoga workouts, wat op zich al een enorme upgrade is, al zou je er nooit één oefening in gaan doen.

Nou zijn sommige houdingen echt moeilijk na te doen….. het gemak waarmee de juf voordoet hoe je je in bochten  moet wringen en dan ook nog je handen aan de grond moet houden is onnavolgbaar!

Nou zijn er gelukkig hulpstukken, bolsters. blokken, kussens, dekens en banden die je om je voeten kan doen wanneer het je even niet lukt om tijdens die “happy baby” met je handen bij voeten te komen.

Daar komen de skills om de hoek kijken waar ik gelukkig wel goed in ben, naaien !
Je wilt natuurlijk niet op les komen met een prop die je buurvrouw(ja, het zijn toch vooral vrouwen) ook al heeft. Een customized yogakussen op de hoogte die jij prettig vindt is absoluut onmisbaar! Of een bolster voor onder je knieën en natuurlijk een tas om je matje en je dekentje in te vervoeren.

Naailes Enschede geeft speciaal voor jullie zaterdag 9 februari een workshop waar je je eigen yoga accessoire kunt maken. Je mag je eigen stof meenemen of bij ons kopen, we hebben een enorm assortiment, ook hebben we het boekweitkaf om de kussens mee te vullen en ritsjes en ritsen, garen, spelden, machines en zin om met jullie aan de slag te gaan !

Namasté