Het universum
In mijn vorige blogje stelde ik de vraag, wat als ik het over een andere boeg gooi, hoe laat ik mijn bedrijf overleven zo, dat ik zelf ook nog een leuk leven heb. Welnu die vraag is beantwoord!
Nieuw Atelier!!
Of je het nu het universum in stuurt, jezelf openstelt voor verandering of dat het dom geluk of toeval is……..wie zal het zeggen, maar ik heb in ieder geval een nieuw atelier!
Ik was zelfs nog op vakantie toen ik een hele fijne mail kreeg dat ik de nieuwe huurder kon worden van een mooi atelier in de Kunsthaven, voorheen Werkhaven, op de Borstelweg nummer 29.
Dat was een heel fijn begin van het nieuwe seizoen en ik ben dan ook bij thuiskomst snel gaan kijken. De ruimte is iets kleiner maar ik heb daarentegen wel een vide waar ik opslag en bureau kan plaatsen. Mooie hoge ramen en een prachtig oud schoolgebouw in eigen beheer, met alleen maar kunstenaars/creatievelingen.
Verhuizing
Ik heb enorm veel zin in de nieuwe start maar ik moet nog even geduld hebben want de echte verhuizing is pas in de laatste week van oktober van 2023. Tot die tijd moet ik vooral heel veel sorteren, opruimen en inpakken, maar ook nog les geven en aan opdrachten werken dus dat maakt mijn huidige staat van zijn wat onevenwichtig. Ik kan dat niet zo goed, ik ben iemand die als er bij een verhuizing een kast geplaatst wordt direct de kast wil inruimen i.p.v. eerst de hele verhuizing te doen.
Dat dwingt mij tot praktisch denken, geduld en orde, nou niet bepaalt mijn sterkste punten.
Zie het als een uitdaging, de volgende uitdaging is bepalen wat mee gaat en wat weg moet. Bij ieder ding, materiaal, verzameling e.d. waarvan ik eerst denk dat het nu maar eens weg moet krijg ik gelijk een briljant idee over wat ik er mee kan gaan doen. Dus ook daar kan ik wel wat hulp bij gebruiken, mensen die mij hulp aanbieden verzeker ik ook dat ik echt hun aanbod ga verzilveren, het sjouwwerk zal niet het meest lastige zijn.
Het Robson missen
Wat ook een leuke bijkomstigheid is van weg gaan, begrijp me niet verkeerd ik had en heb het enorm naar mijn zin bij het Robson, is dat een ieder uitspreekt dat ze me gaan missen, dat is toch wel wat je wil, dat mensen je gaan missen als je weg gaat. Maar ik ga hen en het Robson ook missen, na acht jaar en vijf maanden hier te hebben mogen werken.
Er is veel gebeurt in die tijd, de oprichting van Naailes Enschede, de Salons met mooie gastsprekers, de samenwerking met Wouter Kops (voor Theater Kamak), Sarah Kolenberg, Esther te Brake, Miguel Dominguez en vast nog meer mensen in verschillende projecten, de Stichting creativiteit en textiele werkvormen, de vrijwilligers, de stagiaires van het ROC en dan natuurlijk de vele vele cursisten waarvan er gelukkig veel mee verhuizen naar het nieuwe pand.
Weemoedig
Ik word er zowaar een beetje weemoedig van maar ik verheug me op de toekomst en ik hoop op nog veel meer mooie samenwerkingen in de komende jaren.
Één daarvan gaat binnenkort van start, ik ga workshops geven voor de Stichting de Vrolijkheid aan kinderen van het AZC in Almelo.
Voor de voorstelling Haustier (Schutman en Klei, muziektheater voor kinderen) ben ik kostuums aan het maken, deze voorstelling gaat van start bij de Kunsthaven op 29 oktober.
Verder gaan de naailessen gewoon door en de absolute beginners workshops ook, de mogelijkheid voor een workshop, teamuitje of kinderfeest op maat blijft ook bestaan.
Op vrijdag 3 november organiseer ik een officiële opening van 16.00-18.00 met hapje en drankje , dan zie ik jullie graag en mogen jullie de nieuwe locatie komen bewonderen 😉