Sneeuw en mobiliteit

Het nieuwe jaar is al weer een tijdje geleden begonnen. Ik hoop dat iedereen heeft kunnen genieten van een fijne kerstvakantie en dagen zonder afspraken.

Hersenkronkel

Het gekke is dat wanneer ik druk ben ik me voorstel wat ik allemaal kan gaan doen als ik vakantie heb, waar dan natuurlijk niks van komt als ik uiteindelijk vrij heb, en dat is logisch want daar heb je vakantie voor. Een rare hersenkronkel, eigenlijk kan ik meer genieten van een plotseling vrij moment. Een afspraak die opeens niet doorgaat of doordat je, wat de laatste week aan de hand was, door externe gebeurtenissen niet door kunt gaan met je plannen.
De auto startte niet meer en de fietsen deden het niet, lopen was het alternatief. Ik heb veel gelopen afgelopen week, lopen is fijn maar je moet het inpassen in je routine. Alles duurt langer, je hebt tijd om na te denken, en naarmate je meer loopt worden de afstanden korter, dat is ook een vreemde gewaarwording.

Bosduvelkes

Af en toe was een auto wel noodzakelijk. Zoals toen ik naar de Lutte moest om naailes te geven bij de Bosduvelkes, een carnavals vereniging, waar ik een aantal keren voor gevraagd ben om de dames te leren hoe ze de Jungle kostuums van dit jaar in elkaar kunnen zetten.
Gelukkig kon ik een auto van een vriendin lenen, spannend was het wel toen ik twee keer aan de glij ging, gelukkig waren er geen andere auto’s in de buurt zodat het goed afliep.

Presentatiewand

In het atelier begint telkens iets meer orde te komen, mijn jongste zoon heeft me geholpen de Lundia boekenkast in elkaar te zetten. Mijn boeken zijn eindelijk uit de dozen tevoorschijn gekomen. Ik twijfelde over wat te doen met de vrije wand bij de deur. Na een bezoek aan Amsterdam was ik geïnspireerd geraakt door alle prachtige etalages en uitstallingen en had ik het plan opgevat om een presentatiewand te maken. Gelukkig na een gesprek met een vriendin ( dezelfde als die van de auto) werd ik gewezen op het feit dat zo’n wand de nodige aandacht en verversing nodig heeft en in hoeverre zou ik dat onderhouden…… dus het is een combinatie geworden van boekenkast en “etalage”. Eens per maand zet ik wat nieuw dingen ter verkoop neer die ik dan ook op Instagram post. Het is fijn dat je ook op latere leeftijd nog moet ontdekken hoe je zelf in elkaar zit. Op mijn constatering dat het hier toch wel vol en rommelig is krijg ik vrijwel altijd te horen dat dat juist gezellig is. Daar houd ik me dan maar aan vast, tot de tijd dat ik het misschien meer gestructureerd kan hebben.

Naailessen

De naailessen lopen lekker door, telkens toch weer nieuwe cursisten die een nieuwe hobby zoeken of oude weer op willen pakken. Opdrachten krijg ik momenteel meer uit de particuliere hoek, en dat is ook prima. Als je er achter komt dat naaien toch niet (meer) je ding is kun je het natuurlijk ook heel goed door mij laten maken.

Wandelen in de sneeuw

In de voorjaarsvakantie (19-25 februari) ga ik een weekje naar Luzern met de trein, met een vriendin een andere vriendin bezoeken. Hopelijk kunnen we wandelen in de sneeuw en verder genieten van die mooie stad. Ik ben er nog nooit geweest. Daar is al dat lopen dan weer goed voor, een beetje conditie opbouwen. Skiën ga ik maar niet meer aan beginnen, te veel risico voor een zelfstandig ondernemer. Tot die tijd lekker aan het werk en hoop ik jullie te ontmoeten in mijn gezellige atelier!

Groet, Reina