De laatste maanden geef ik zelfs twee keer per maand op zaterdag de absolute beginners workshop. Het is heel leuk om mensen iets nieuws te leren en ik merk dat ik er ook nog wel steeds iets beter in word, les geven, ik ben ooit op de SOL lerarenopleiding begonnen, Frans en Engels weliswaar maar misschien had ik best een goeie docent kunnen worden in die vakken. Om te zien hoe iedereen verschillende manieren van aanpak heeft en hoe ik ze het best kan benaderen om het meeste eruit te halen is een interessant proces. Ik benoem het ook vaak, wat voor de één werkt werkt niet persé voor de ander.
Eyeopener
Des te meer respect voor docenten die voor groepen van 30 of meer staan en die hun uiterste best doen om de leerlingen/studenten echt te zien en goed te begeleiden. Je weet allemaal nog hoe belangrijk die ene docent was voor jouw interesse in een bepaald vak. Ik ben wel een talen fan, maar was niet echt een fan van Duits maar meneer de Gans was super, ik denk de liefde voor zijn vak, interesse in de studenten en een gevoel voor humor zijn de ingrediënten voor een goede docent. Ik was eerder bang dat ik niet genoeg zou weten of kunnen om les te geven maar dat is in mindere mate van belang. Natuurlijk moet je je vak beheersen maar je hoeft niet alles te weten, dat hoorde ik dan weer van een stagiaire die bij Bas Kosters stage had gelopen en die na een vraag aan hem het antwoord kreeg : dat weet ik niet daar heb ik stagiaires voor!” Wel een eyeopener.
Glimlach
In deze tijd waarin alles onder een vergrootglas wordt gelegd is het goed als je om kan gaan met wat imperfectie, iets maken of vermaken en dan met een glimlach kijken naar wat misschien een beetje anders is gegaan is goed. “Ik doe mijn best” hoorde ik vandaag en dat is goed genoeg, misschien een uitgekauwde cliché maar ik sta er soms versteld van hoe mensen blokkeren als ze denken niet aan een verwachtingspatroon te voldoen, van iemand anders maar misschien nog meer van zichzelf. Dus ik ga lekker door met lesgeven en met dingen maken en kijken naar het resultaat met een glimlach omdat ik zie wat jij niet ziet.
Ik wil iedereen een fantastisch nieuw jaar wensen, met nieuwe mogelijkheden, gezonde keuzes en groei.
Mogelijkheden
Dat je de mogelijkheden ziet om je verder te ontwikkelen en te leren, ook om dingen af te leren wat misschien nog wel veel moeilijker is. Ingesleten patronen geven vaak blokkades en dan heb je even iets of iemand nodig die dat zichtbaar maakt, je de spiegel voorhoudt, en dat je dan in die spiegel durft te kijken.
Creatief gebied
Op creatief gebied hoop ik weer mooie dingen te mogen maken wat al start met de stageoutfits te realiseren voor Jazzkoor Enschede en in mijn eigen kring voor mijn artiestenzoons.
Gezamenlijke expositie Robson
Dan is er in Februari weer een gezamenlijke expositie van alle huurders in het Robson, ik ben nog aan het broeden. Dan gaan we al weer naar het voorjaar toe en komen er vast nog meer mooie projecten op mijn pad.
Naailessen
De naailessen gaan door en ik ben verheugd dat de aantallen cursisten toenemen en er ook steeds meer heren willen leren naaien. Ik vind het leuk om les te geven en te merken wat ik kan bieden. Naailes Enschede voelt voor mij, en ik hoop ook voor jullie, als een community waar niet alleen dingen op naaigebied worden gedeeld. Sommige van jullie maken al heel lang deel uit van deze community en anderen nog maar kort maar ik ben dankbaar voor alle fijne contacten en gesprekken en dat jullie daarnaast ook nog zulke mooie dingen maken.
deze gedachte kwam bij me op toen ik er aan dacht dat het wel weer eens tijd werd voor een nieuw blogje. Ik heb voor en na de kerstvakantie een week geen les kunnen geven, de opdrachten liggen nou niet echt voor het oprapen, sterker nog er zijn er al weer twee geannuleerd. Hoelang blijf je eigenlijk nog aanmodderen, hopend op betere tijden. Dit klinkt niet heel optimistisch en ik denk dat ik het wel een beetje heb, de januari blues.
Herpakken
Het is een vicieuze cirkel inactiviteit , teveel eten door te weinig afleiding, slechte keuzes, hang naar comfortfood en/of drank wel willen bewegen maar je er niet toe kunnen zetten en dan weer vanaf het begin…… Ik ben al weer een paar keer begonnen met de focus te herpakken maar ik kan nog niet zeggen dat het gelukt is. Weer les mogen geven is een stap in de goede richting.
Zingen
Ook muziek maken helpt alweer enorm, zaterdag hebben we weer geoefend met ons bandje een beetje de blues/jazz van je af zingen. Helaas is onze bassist gestopt maar de volgende repetitie komt er een nieuwe kijken maar als iemand nog een leuke percussionist weet die in ons bandje zou willen meespelen dan hou ik me aanbevolen! #nopressurejazzband Verder ben ik weer een beetje aan het pianospelen, lekker improviseren en proberen wat te snappen van akkoorden , solfège, thema’s etc etc. We mogen weer zingen (#jazz.koorenschede) maar door de Lock down konden we ons jubileumconcert niet opvoeren, door de intermezzo’s vind ik het moeilijk om er weer helemaal in te komen, we hebben al moeten verhuizen naar een andere locatie terwijl we eerst oefenden in mijn atelier, dat vond ik al heel jammer. Maar goed, ik ga er voor dinsdag weer “live” zingen !
Workshops!
De website is een beetje bijgewerkt, er zijn nieuwe flyers ontworpen door Pieter Verras, de Absolute Beginner Workshops voor januari en februari (uitverkocht) staan al in de webshop. Aankomende donderdag ga ik van start met een serie workshops voor leerlingen van de Stedelijke MAVO, in het kader van talenturen, in opdracht van Concordia, het thema: upcycling. Goed om de dingen zo even op een rijtje te zetten, ik voel al een opklarinkje aankomen.
Ik begin al zin te krijgen in mijn avontuur in mei, naar Frankrijk fietsen. Als het weer wat beter wordt dan begin ik weer met trainen. Tentje achterop en back to basics, dat zal me leren.
Ik heb voor de koude dagen nog mutsen en baretten te koop, ze staan ook op mijn Vinted app #la63reina en er zijn kinderjasjes in de maak, te bestellen op maat en kleur van 100% Walkloden wol.
Ik hoop voor iedereen een jaar zonder teveel “blues” we gaan voor het licht !
Ik zie vanaf mijn bank, onder mijn dekentje, de beelden van de demonstraties voorbijkomen op Facebook. Ik had daar ook moeten staan naast mijn collega’s , wat is het lang geleden dat ik gedemonstreerd heb. Ik had les moeten geven en moeten zingen. Ik had bij mijn moeder moeten zijn, zij is vrijdag 94 jaar geworden en alhoewel zij het allemaal maar een hoop gedoe vindt wilde ik er voor haar toch een (klein) feestje van maken. Ik had bij mijn zoon moeten zijn, hij trad zaterdag eindelijk weer op in Leeuwarden, ik had me er zo op verheugd hem weer op een podium te zien. Sowieso er op uit met de bus met daarin een kast en een elektrische piano voor hem alles gedoneerd door lieve luiden…….maar ik ben hier op mijn bank, ik heb de griep.
Geen Corona.
Het is lang geleden dat ik gedwongen een pas op de plaats moest doen, het is geen Corona daar ben ik dan wel blij om maar het duurt me veel te lang. Gisteren toch maar even naar het atelier gefietst om mijn laptop op te halen dan kan ik in ieder geval nog iets doen. Hoewel ik, met behulp van wat paracetamols, al een boek uit heb en elke dag mijn Spaans heb geoefend, foto’s heb geordend, tv heb gekeken.
Het sluimert, mijn hoofd voelt vol met watten, de druk loopt op als alles verstopt. Toch is het, als je je er aan toe kan geven en je realiseert dat de wereld niet vergaat als je er een paar dagen niet bent, een prettig gevoel. Een bubbel, tijd om dingen te overdenken, nieuwe plannen te maken, een soort reset. Als de kinderen vroeger ziek waren, dat was niet vaak, had ik ook altijd het idee dat ze na de ziekte een sprong in hun ontwikkeling hadden gemaakt, wellicht is dat voor volwassenen net zo. Daar hoop ik dan maar op!
Nieuwe fiets.
Ik heb wel goed getimed trouwens want vanaf 9 augustus, toen ik weer begon na de vakantie, tot vorige week, was ik heel druk met opdrachten. Maar alles waar tijdsdruk op zat is af. Daarna een superfeest gehad, veel gedanst en veel wijn gedronken, toen zondag een fietstocht gemaakt om mijn “nieuwe” fiets uit te proberen. Waarschijnlijk was mijn weerstand toen net ff te laag geworden…..
Mijn fiets waarmee ik naar mijn zusje ga fietsen.
Die nieuwe fiets is een onderdeel van een nieuw avontuur. Ik heb een zusje in Zuid-Frankrijk dat ik al veel te lang niet gezien heb. Ik heb een auto die niet meer door de keuring komt. Ik wil niet meer vliegen. Ik heb zin in een avontuur dat best buiten mijn comfortzone ligt. Dus ik ben voornemens om de maand mei 2022 vrij te nemen, van de baas, en naar mijn zusje te fietsen. Gedeeltelijk met de trein, dat wel, maar in principe alleen, wat ook zeker een uitdaging is voor mij. Na mijn Valencia avontuur, zie eerdere blogs, stond ik niet heel hard te springen om weer alleen weg te gaan. Dit keer dus ook geen stad, geen inwoning, geen hete zomer……..maar buiten met mijn tentje op mijn eigen tempo in de frisse meimaand. Tot zover het plan, ik denk dat ik 75 % zin in het plan heb en 25% (vooral ’s avonds of als ik moe ben) geen zin. Of zin is niet het goede woord, ik krijg twijfels, kan ik het wel, ga ik het wel leuk vinden etc. maar ja, er is maar één manier om daar achter te komen…..jawel, het gewoon doen!
Ik heb mijn vorige stagiaire in principe bereid gevonden om een aantal lessen van mij over te nemen. De uitwerking daarvan krijgen jullie natuurlijk ruim op tijd te horen maar ik was blij te horen dat de reacties tot nu toe positief waren. Ik heb een Instagram account aangemaakt “ikganaarmijnzusjefietsen” waar ik iig de voorbereidingen op ga bijhouden, dat maakt allemaal deel uit van de voorpret natuurlijk. Tips en tricks wil ik natuurlijk ook graag ontvangen, ik heb er al wat gekregen van een koorlid die die route ook gedeeltelijk gefietst heeft en van mijn enige mannelijke cursist die, samen met zijn vrouw, fervent fietser is.
Waar ga jij deze maand nog naar toe?????
Dat poster, “When is the last time you did something fort he first time”, ik geloof dat ik het al eens eerder aangehaald heb, blijft mij inspireren. Als mens zijn wij toch geneigd te gaan hangen in onze gewoontes, te gaan leven naar onze routines, dan ben ik weer terug bij “Unmute- us”, we hebben de kunst, het Theater, muziek etc nodig om ons te inspireren, om ons wakker te houden, om te verbinden, om onze passies nieuw vuur in te blazen. Laten we ze opzoeken , bezoeken , genieten, ik ga volgende week naar de voorstelling “Eindland” van theatergroep ECHO ism Hoogte80 , laten we hopen dat het geen eind wordt voor ons, Waar ga jij deze maand nog naar toe?????
De zomervakantie is voor mij alweer een week geleden gestart. Alhoewel ik me wel toe voelde aan vakantie kon ik deze week nog niet echt relaxen. Ik had een strak schema gemaakt maar heb me er gelukkig niet al te strak aan gehouden.
Slaapkamer aanpakken
De slaapkamer aanpakken was mijn plan, zondag leeg maken, maandag schoonmaken, dinsdag afplakken en plafond schilderen en dinsdag de muren. Nou ben ik niet zo’n klusser en het werk viel me ook vies tegen vooral het voorbereiden, de eerste laag was nog niet dekkend, dus moest nog een keer, en de gaten die ik wel netjes gevuld had heb ik niet afgeschuurd dus het resultaat is niet optimaal maar de kleuren zijn wel heel mooi, het plafond is zacht blauw en de muren honing geel.
Nu wil ik niet alles terugzetten maar de kamer vrij leeg houden dus ik moet opruimen! De nieuwe gordijnen die ik gemaakt heb staan prachtig donker petrol met witte vogels, nu nog nieuw beddengoed, dat is ook al + 25 jaar oud, ik speur het internet af maar wat ik mooi vindt is niet te betalen, herkenbaar?
Overstroming
Terwijl ik zo met mijn kamer bezig ben zijn er plotseling in het zuiden van het land en niet ver over de grens in Duitsland mensen die door de vreselijk overstroming helemaal geen huis meer hebben of alleen nog een huis met een enorme ravage. Ik besef me weer hoe relatief alles is, hoezeer je je zegeningen moet tellen. Ik app en bel vrienden uit de getroffen gebieden, of zij die familie en vrienden daar hebben en hoor de verhalen. De realisatie van wat er echt is gebeurd en de trauma’s die volgen gaan hun sporen nalaten.
Helpen
Ik ben op dit moment het boek aan het lezen van Rutger Bregman, “De Meeste Mensen Deugen”, wat hij o.a. beschrijft is dat mensen in een rampsituatie over het algemeen helemaal geen beesten worden zoals de media vaak suggereert maar juist de medemens helpt, zelfs als het hen zelf in gevaar brengt. De vele berichten op FB en de aanbiedingen van hulp op allerlei wijze illustreert dit.
Toeval?
Het toeval (?) wil dat wij vandaag op vakantie zouden gaan naar Limburg, ik ben benieuwd naar het Geuldal, ik ben nog nooit in Maastricht geweest en er zijn daar veel mooie natuurkampeerterreinen. Ik weet niet precies wat we nu gaan doen, de vertrekdatum hebben we i.i.g. een beetje uitgesteld en de rest van Nederland is ook mooi, over de grens zal het niet gaan dit jaar vanwege toenemende Coronabesmettingen en mijn vriend heeft geen vaccinaties maar de zon schijnt weer vandaag en ik heb een dak boven mijn hoofd, ik heb lieve kinderen en vrienden en ik heb de planning voor Naailes Enschede voor Augustus alweer gemaakt. Het leven gaat door, maar het is ook goed om af en toe stil te staan…………..
Na een periode van stilte maar geen stilstand komt het één en ander in een stroomversnelling. De naailessen lopen nog niet vol, ik hoop dat dat vanaf volgende week verbeterd, maar de eerste echte opdrachten zijn al wel een feit. Ik ben nu bezig met twee nieuwe speelsets voor “ De kleine berenjacht” van Theater Sonnevanck en daarna Tristan en Isolde voor de Theatermakerij. Dit keer wordt de hele voorstelling buiten gespeeld zo kan het iig doorgaan.
Vorig jaar 4 april was de premièrevoorstelling van toen, Orpheus, niet mogelijk en uiteindelijk zijn mijn kostuums helemaal niet meer gebruikt, wat natuurlijk ontzettend jammer was. Het weer zit nog niet echt mee maar hopelijk is dat binnenkort wel anders want op 23 mei 2021 organiseer ik een Pinkstersale hier buiten op het plein voor de Robson. De posters zijn klaar en de voorbereidingen worden getroffen. Behalve kleding zullen er ook leuke spulletjes te koop zijn en het wordt, met medewerking van de weergoden, een gezellige dag met mogelijkheid voor een hapje en een drankje en wat muziek erbij. Van 11.00-17.00 uur.
Komt allen!
Ik heb weer een geweldige stagiaire van het ROC in Zutphen dit keer, dat is een hele hulp en dan is daar Pieter die vanuit de AKI een project bij mij doet. Hij studeert Crossmediadesign en hij heeft de poster gemaakt, chapeau Pieter! En dat kan hij want hij is ook bezig met een sprookjesachtig paddenstoel kostuum inclusief hoed.
Het project maak van je oude jas een nieuwe tas loopt ook nog, binnenkort verwacht ik weer een partijtje leer die Isa weer gaat verwerken, dus heb je nog een leren jas die kapot is of die je niet meer draagt breng m langs en dan hebben we het over de mogelijkheden.
Op de donderdagmorgen is het Viltcafé weer hervat, van 10.30-13.30 kan je elke week komen vilten er worden mooie dingen gemaakt met Merinowol, water en zeep.
Elke maand is er ook de Absolute beginners workshop, afgelopen zaterdag zijn er weer twee dames trots met hun eerste zelfgemaakte tas naar huis gegaan. Wil je dat ook of heb je een andere wens voor een teamuitje, kinderfeestje of anderszins? Schroom niet en neem contact op!
Ik hou van al die interactie, dat mijn atelier een bruisende ontmoetingsplek kan zijn waar heel hard gewerkt wordt maar waar het ook gezellig is en waar gelachen en gehuild kan worden.
De Sint, schijnt het, is al weer in het land. Ik heb m nog niet gezien, met mij veel zelfstandig ondernemers, die in deze crisistijd niet kunnen rekenen op cadeautjes.
Flexibel
Dat klinkt misschien zielig maar als kleine zelfstandig ondernemer moet je het allemaal maar op kunnen vangen. Flexibel zijn, om kunnen gaan met tegenslagen en in kansen denken. Zo zijn we massaal online gegaan en hebben gezoomd tot we er vierkante ogen van kregen. Ik sta echt te kijken van veel geweldige initiatieven die ik de laatste tijd heb gezien of gehoord.
Recyclen
Ik heb gelukkig 6 keer per week echte cursisten en de hele week echte stagiaires. Om iedereen aan het werk te houden, en de moed er in, moet je creatief denken en een beetje experimenteren. Gelukkig heb ik Kunstacademie gedaan dus dan kan je wel wat op dat gebied. Theateropdrachten liggen nog niet in het verschiet dus zijn we met veel nieuwe projecten begonnen. Van oud naar nieuw is een beetje de basis. Dat wat je voor handen hebt gebruiken, materialen recyclen, zowel voor de retrojurken die op dit moment gemaakt worden van vintagestoffen en van stokoude patronen jaren 60/70, als de tassen die gemaakt worden van oude jassen die we na een oproep op facebook al snel mochten ontvangen.
Een tas van een jas met een verhaal!
Mooier kan het niet, één van de eerste heuptasjes is gemaakt van de zeemleren rok van mijn moeder die ik al een jaar of 40 had bewaard. Toen ik 17 was kreeg ik van mijn vader, na veel zeuren, geld om in Amsterdam een jas te kopen. Had hij geweten waar ik mee thuis kwam was het feest waarschijnlijk niet door gegaan. Het werd een donkergroene lange leren jas van het Waterlooplein. Ik voelde me er heel stoer in. Nooit kon ik er afscheid van nemen terwijl ik er toch alweer een tijdje niet in paste. Nu mag ie een nieuw leven tegemoet gaan als tas! Van een oude vriendin kreeg ik een jas opgestuurd(!) uit Friesland, deze jas is samen met een jas uit Enschede verwerkt in een prachtig rugzakje. Een stijve lange leren jas, zo één die je rechtop in de hoek kan zetten, kreeg een nieuw leven als coole handtas, en ga zo maar door!
Baretten en mutsen
Verder ben ik baretten, mutsen en dergelijke aan het haken, breien en naaien die binnenkort op de foto worden gezet en dan respectievelijk in de Etsy shop en de Instagramwebshop komen te staan. Modellen mogen zich bij mij melden! Dan maken we er gezellige middag van.
Met studenten van de opleiding Media & Design heb ik overleg gehad over mogelijkheden om mijn bezigheden te promoten, zo gaan zij aan de slag met de vormgeving van een nieuwsbrief en het perfectioneren van de huisstijl, wat de laatste tijd een beetje een rommeltje was geworden met al die verschillende takken van sport.
Foto gemaakt door Ilse van der Wouden en Monique Friesen
Absolute Beginners Workshop
De Absolute Beginners Workshops vinden ook nog elke maand plaats. Hooguit 3 cursisten maken kennis met de naaimachine en gaan naar huis met een zelfgemaakte tas.
Last but not least ben ik in november begonnen met “het Viltcafé”, elke donderdagmorgen wordt er gevilt, met mooie lontwol, zeep, heet water en wrijving ontstaat er onder onze handen prachtige vilten creaties. Zoals daar zijn een baret, een shawl, sloffen etc. Een perfecte manier om in deze stressvolle tijd te ontspannen, uit je hoofd en in je lijf te komen. Helemaal Zen………………………………………………………………………………………….Details vind je op de site
Na een weekje in mijn eentje Spaans studeren in Valencia ben ik weer terug in Nederland. Helemaal blij want ik ben toch niet zo gemaakt voor het solo reizen en de keuze om in een gastgezin te gaan is me ook niet zo goed bevallen. Ik ben geen 18 meer, dat was ik even vergeten, je hebt je eigen behoeftes ten aanzien van eten, slapen. Na een dag in de stad, wat ik ook al een uitdaging vind, wil je gewoon ff helemaal niks. Dus eventuele vervolgcursussen zal ik i.i.g. samen met iemand willen doen, samen een appartementje huren en liever in de lente of herfst want wat een hitte! En dan ook nog een mondkapje moeten dragen….bij zulke temperaturen heb je sowieso een week nodig om te acclimatiseren. Valencia is wel een prachtige stad met het park wat helemaal door de stad loopt de Jardin del Turia. De Spanjaarden zijn vriendelijk en de taal super, ik ga door met leren!
Terug
Enfin terug op Hollandse bodem geniet ik van mijn gezin en mijn tuin, de pompoenen, tomaten en courgettes doen het goed, Ik wandel, fiets, zwem en yoga, ik heb tijd om wat uitgebreider te koken en om administratie en andere zaken op orde te brengen.
Les geven
Mijn vierde zoon vliegt uit, na een studie aan de UT gaat hij nu naar Zwolle om aan het conservatorium viool te studeren. De oudste twee gaan samen op reis, ook een hele onderneming , ik maak nog even een reis(tuin) broek en een heuptasje, om de reisoutfit te complementeren. Zo blijft alleen de jongste nog hier wonen, dat zal wel even wennen zijn! Maar gelukkig 😉 ga ik meer les geven, ik verwacht vooralsnog niet dat er veel theateropdrachten zullen komen en mijn Jazzkoor gaat op dinsdagavond repeteren dus ik ga op donderdagavond ook les geven. Ik heb aardig wat aanvragen binnen gekregen deze vakantie al, dus dat is fijn. De nieuwe Burda Style is binnen en de Knip kids dus genoeg inspiratie voor het nieuwe seizoen.
De oudste twee gaan samen op reis.
Corona
Deze hele crisis heeft ons ook een beetje teruggeworpen op de basics, wat is belangrijk, hoe kan je selfsupporting zijn en daar hoort kunnen naaien ook zeker bij. Je kent allemaal wel het verhaal van een oma of groma die kleding maakte voor de kleintjes van de oude gordijnen, nou zo’n vaart zal het hier hopelijk niet nemen maar het is toch fijn als je zelf je reparaties kunt doen en af en toe een eigengemaakt item toe kan voegen aan je garderobe.
Gisteren was een mooie dag, of eigenlijk ging het deze hele afgelopen week al best goed! De online lessen krijg ik al wat onder de knie, ik heb patronen rondgebracht, beschrijvingen gemaakt, klanten hebben stofjes uitgezocht in het atelier, één op één, en ik heb verstelwerk gedaan. Toen ik met de Vinted app bezig was en een echte oude vintage rok 160 views in een paar dagen had, heb ik daar een patroon van gemaakt en er een paar exemplaren van gemaakt. Deze heb ik op Instagram en Facebook geplaatst en met succes. De vintage rok is verkocht en ik heb er nu al twee bestellingen voor in andere stoffen.
Vertrouwen
Ik ben ontzettend dankbaar voor het vertrouwen wat mijn naailesklanten in mij hebben, dat ze mij blijven steunen geeft mij moed en inspiratie om steeds nieuwe dingen te verzinnen en mijn dagelijkse routine weer volledig te herstellen. In het hele Robson gebouw zoemt het sowieso van de activiteit, overal ontstaan nieuwe initiatieven en er wordt duidelijk nagedacht over de tijd waarin wij, waarschijnlijk nog langer dan gedacht, moeten functioneren in een 1,5 meter samenleving.
Mondkapjes
Gisteren ben ik dan ook zelf begonnen met het maken van mondkapjes. Een (Duitse) klant van mij moest naar Duitsland en zij had dus een mondkapje nodig omdat die momenteel verplicht zijn daar. Ik sprak met haar af en we hebben samen ,op veilige afstand, gewerkt. Zo merkte ik dat de mogelijkheden er in mijn ruime atelier zeker zijn om één of twee mensen per keer te begeleiden. De vraag naar mondkapjes bleef niet uit en ook daarvoor heb ik nu al een aantal bestellingen gekregen.
De naailes in kleine groepjes.
Volgende week zal in het teken staan van ordenen en schoonmaken en het atelier zodanig inrichten dat cursisten weer veilig kunnen komen werken. Dan in kleine groepjes verdeelt over de week voor diegenen die dit zouden willen. Zo kunnen ook kaarthouders weer aan de slag en houden we de continuïteit erin.
Ik heb de Tozo ontvangen en kan ook de huur van mei betalen dus dat is ook een enorme opluchting. Ik heb vertrouwen en houd van mijn werk en van jullie! Keep cool, stay safe xxx
Roaring twenties begon ik dit jaar mee…..nou roerend zijn ze
zeker tot nu toe!
De afgelopen week voelde als een maand voor mij, onzekerheden voerden de boventoon, geef ik wel of geen les, hoe ga ik hiermee om, ben ik bang? Ik geloof het niet, de kostuums klaar maar voorlopig geen première, allebei zelfstandig ondernemer hoe lang gaan we dit overleven zonder failliet te gaan……
Yogakamer
Maar ook gewoon de dagelijkse dingen, als je opeens tijd hebt wat ga je dan doen, ik heb gemerkt dat ik de dagelijkse routine enorm mis. En het contact met de cursisten. Dat eerste zat er al een beetje aan te komen doordat ik sinds 13 maart geen stagiaires meer heb en mijn opdracht klaar was, dus als er geen les is zit er hier niemand op mij te wachten.
Knieblessure
In deze situatie kwam
het even dubbel op, uiteindelijk heb ik veel gewandeld, te hard in de tuin
gewerkt zodat ik nu een knieblessure heb en eindelijk mijn yoga kamer
functioneel gemaakt. Doordat de laatste puber naar het andere huis is verhuisd
( we hebben twee huurhuizen naast elkaar) hebben we dus, heel luxe, een hele bovenverdieping voor ons zelf!
Slaapkamer, kledingkamer ,badkamer en yogakamer.
Ik blijf zo veel mogelijk binnen en gelukkig heb ik nog 3 zoons thuis en 1
vlakbij in een instelling, met hem ga ik ook vaak wandelen, ’s ochtends vroeg,
de vijfde is even in afzondering bij een mattie waar ze heel veel muziek aan
het maken zijn, wel in in Enschede dus mijn
tribe is aardig gecentreerd.
Tribe
Ik denk dat we met z’n allen wel de week nodig gehad hebben om de ernst van de situatie bij ons door te laten dringen. De jongste vond het nog lang nodig om met z’n vrienden te chillen maar daar hebben we sinds het weekend ook echt een stokje voor gestoken.
Ik heb afgelopen weekend het atelier eens flink uitgemest, de kluis is weer begaanbaar en ik heb een auto vol die ik naar de lompenboer kan brengen.
Mondkapjes
Wat nu? Ik zet in ieder geval een link op de website / in dit bericht met een online instructie van Esther hoe je zelf mondkapjes kunt maken. Als je nog vragen hebt daarover of over thuisprojecten waar je mee bezig bent kun je me altijd appen of facetimen oid
Ik ben geen held in het online gebeuren maar zodra het weer mogelijk is herneem ik de lessen en zal ik ook zeker een tandje bijzetten om zoveel mogelijk de gemiste lessen te compenseren hoewel dat natuurlijk niet voor alle lessen mogelijk is.
Veel sterkte
Ik wil jullie allemaal heel veel sterkte wensen en ik hoop
dat iedereen er zonder kleerscheuren vanaf komt en anders kan ik misschien nog
wel wat scheuren repareren 😉
