door Reina de Vries
Naast kostuumontwerper en naai-juf ben ik moeder van vijf
zoons.
De middelste studeert aan de popacademie. Voor hem had ik al een toffe broek
gemaakt, precies zoals hij die wilde hebben: zalmkleurig met te strakke te
korte pijpen met elastiek onderaan en sidepockets en steekzakken.
De stof had hij zelf gekocht, en nog wat andere stoffen voor als ik misschien
nog tijd had…….
Maar nu ga ik eerst een broek maken voor nummer 4, geen scheve ogen.
Ook voor hem heb ik eerst een patroon gemaakt. De lap had ik gekregen van een
vriendin.
Mijn zoons staan er allebei mee op een podium, alleen in een ander genre.
Nr 3 is rapper dus dat mag wat hipper en nr 4 speelt viool in een orkest, dus
die broek moest klassiek zwart. In het
orkest moet het niet te opvallend, wel comfortabel, dus stretchstof en ook lang
genoeg want hij is 2.02 m.
Dat is óók het fijne van het zelf maken. Je bepaalt het allemaal zelf, los
van mode en maatschappij, op het lijf en
ieders wens kan je vervullen.
Ik verheug me altijd op het moment waarop ze de kleding aan gaan passen. Zit
het goed? Vindt ie het mooi?
Elk kledingstuk houdt weer een nieuwe belofte in zich.
Dat is de magie!
Hee Alie,
Bedankt voor je bericht!
Hij is er súperblij mee!
En alsnog bedankt voor de lap!
Leuk om te lezen dat de lap een mooie bestemming heeft gevonden.