Er op uit.
Ik zie vanaf mijn bank, onder mijn dekentje, de beelden van de demonstraties voorbijkomen op Facebook. Ik had daar ook moeten staan naast mijn collega’s , wat is het lang geleden dat ik gedemonstreerd heb. Ik had les moeten geven en moeten zingen. Ik had bij mijn moeder moeten zijn, zij is vrijdag 94 jaar geworden en alhoewel zij het allemaal maar een hoop gedoe vindt wilde ik er voor haar toch een (klein) feestje van maken. Ik had bij mijn zoon moeten zijn, hij trad zaterdag eindelijk weer op in Leeuwarden, ik had me er zo op verheugd hem weer op een podium te zien. Sowieso er op uit met de bus met daarin een kast en een elektrische piano voor hem alles gedoneerd door lieve luiden…….maar ik ben hier op mijn bank, ik heb de griep.
Geen Corona.
Het is lang geleden dat ik gedwongen een pas op de plaats moest doen, het is geen Corona daar ben ik dan wel blij om maar het duurt me veel te lang. Gisteren toch maar even naar het atelier gefietst om mijn laptop op te halen dan kan ik in ieder geval nog iets doen. Hoewel ik, met behulp van wat paracetamols, al een boek uit heb en elke dag mijn Spaans heb geoefend, foto’s heb geordend, tv heb gekeken.
Het sluimert, mijn hoofd voelt vol met watten, de druk loopt op als alles verstopt. Toch is het, als je je er aan toe kan geven en je realiseert dat de wereld niet vergaat als je er een paar dagen niet bent, een prettig gevoel. Een bubbel, tijd om dingen te overdenken, nieuwe plannen te maken, een soort reset. Als de kinderen vroeger ziek waren, dat was niet vaak, had ik ook altijd het idee dat ze na de ziekte een sprong in hun ontwikkeling hadden gemaakt, wellicht is dat voor volwassenen net zo. Daar hoop ik dan maar op!
Nieuwe fiets.
Ik heb wel goed getimed trouwens want vanaf 9 augustus, toen ik weer begon na de vakantie, tot vorige week, was ik heel druk met opdrachten. Maar alles waar tijdsdruk op zat is af. Daarna een superfeest gehad, veel gedanst en veel wijn gedronken, toen zondag een fietstocht gemaakt om mijn “nieuwe” fiets uit te proberen. Waarschijnlijk was mijn weerstand toen net ff te laag geworden…..
Die nieuwe fiets is een onderdeel van een nieuw avontuur. Ik heb een zusje in Zuid-Frankrijk dat ik al veel te lang niet gezien heb. Ik heb een auto die niet meer door de keuring komt. Ik wil niet meer vliegen. Ik heb zin in een avontuur dat best buiten mijn comfortzone ligt. Dus ik ben voornemens om de maand mei 2022 vrij te nemen, van de baas, en naar mijn zusje te fietsen. Gedeeltelijk met de trein, dat wel, maar in principe alleen, wat ook zeker een uitdaging is voor mij. Na mijn Valencia avontuur, zie eerdere blogs, stond ik niet heel hard te springen om weer alleen weg te gaan. Dit keer dus ook geen stad, geen inwoning, geen hete zomer……..maar buiten met mijn tentje op mijn eigen tempo in de frisse meimaand. Tot zover het plan, ik denk dat ik 75 % zin in het plan heb en 25% (vooral ’s avonds of als ik moe ben) geen zin. Of zin is niet het goede woord, ik krijg twijfels, kan ik het wel, ga ik het wel leuk vinden etc. maar ja, er is maar één manier om daar achter te komen…..jawel, het gewoon doen!
Instagram.
Ik heb mijn vorige stagiaire in principe bereid gevonden om een aantal lessen van mij over te nemen. De uitwerking daarvan krijgen jullie natuurlijk ruim op tijd te horen maar ik was blij te horen dat de reacties tot nu toe positief waren. Ik heb een Instagram account aangemaakt “ikganaarmijnzusjefietsen” waar ik iig de voorbereidingen op ga bijhouden, dat maakt allemaal deel uit van de voorpret natuurlijk. Tips en tricks wil ik natuurlijk ook graag ontvangen, ik heb er al wat gekregen van een koorlid die die route ook gedeeltelijk gefietst heeft en van mijn enige mannelijke cursist die, samen met zijn vrouw, fervent fietser is.
Waar ga jij deze maand nog naar toe?????
Dat poster, “When is the last time you did something fort he first time”, ik geloof dat ik het al eens eerder aangehaald heb, blijft mij inspireren. Als mens zijn wij toch geneigd te gaan hangen in onze gewoontes, te gaan leven naar onze routines, dan ben ik weer terug bij “Unmute- us”, we hebben de kunst, het Theater, muziek etc nodig om ons te inspireren, om ons wakker te houden, om te verbinden, om onze passies nieuw vuur in te blazen. Laten we ze opzoeken , bezoeken , genieten, ik ga volgende week naar de voorstelling “Eindland” van theatergroep ECHO ism Hoogte80 , laten we hopen dat het geen eind wordt voor ons, Waar ga jij deze maand nog naar toe?????
Lieve Groetjes Reina.